De scheidsrechters komen aan in kostuum en das
ze hebben pas een lift gehad
ze trekken en sleuren verkrampt aan hun tas
alsof het voor een vakantiemaand was
Met blinkende schoenen gaan ze door het gras
Alsof het voor een trouw was
Ze keuren de doelnetten, hoe recht is de lijn
en welke schoenen zouden de beste zijn
En dan klinkt het fluitje, de wedstrijd begint,
En iedere toeschouwer is nog goed gezind
Totdat dan het eerste shot op doel viel
in de bomen heel hoog vliegt zo zonder gevoel
De scheidsrechter die fluit is het altijd geweest
Ze roepen op hem "vuile zwarte" en al de rest
Al maakt hij geen fout, hij trapt geen bal
Hij is de duivel, een domme moei-al
En blaast hij op het einde drie keer op zijn fluit heel hard
Iedereen weet: 't spelletje is gedaan
Hij krijgt nooit applaus, 't is normaal als het goed was
Bij verlies hoort hij "ahoe" en al de rest
't Is voor hun plezier dat ze het ook doen
Dat ze elke zondag naar een veld gaan
Ze weten op voorhand, 't zal niet eenvoudig zijn
't Is daarom dat ik scheidsrechter ben