Wellicht ga ik hier een paar of meerdere mensen tegen hun schenen schoppen, grote ogen of rimpels doen trekken, maar mij zegt karnaval nier zoveel. Als je je begint af te vragen waarom we dat nodig hebben, kun je alleen antwoorden dat dat in Limburg aan weerszijden van de Maas gevierd wordt. Hoe dichter bij de Maas, hoe feller.
Als je dat moet uitleggen aan iemand uit Vlaanderen, en zeker uit de Far West, bekijken ze jou toch maar raar. Ze denken daar dat hier rare venten in vrouwenkleren zat op straat rondlopen, omdat ze Aalst kennen.
Hier is het eigenlijk maar een paar dagen, dat je je kan laten gaan zonder dat iemand je raar bekijkt. Alles mag, alles kan. Sommigen dragen een masker, en dan kan je je afvragen of ze dat doen om er zeker beter uit te zien dan anders? Of het komt dan ook niet zo nauw.
Ik denk dan ook aan de mensen die een kleine bulldog hebben, je weet wel: zo'n hond met een platte snuit die altijd verkouden is. Die willen misschien ook zeker zijn dat thuis nog iemand rondloopt die lelijker is dan zij zelf. En dan heb je de stoet. Het gaat er hier meestal niet om wat de groep vorostelt zoals in Aalst, maar eerder dat ze allemaal hetzelfde uniform dragen. Dan valt ook een achterblijver dadelijk op. Ze werpen met confetti en mijn zussen, die in de school lesgeven, worden steeds meer ingesmeerd met confetti. Weken daarna valt er nog confetti uit hun jas. Je moet ook altijd goed opletten wat ze gooien: gelukkig werpen ze niet meer met appels: als je zo één tegen je hoofd kreeg... Wat ik ook raar vind, is dat iedereen de snoep die op de grond ligt, opraapt. Bijna of ze thuis niets hebben. Ik zal het dit jaar maar weer op mij af laten komen. Het hoort erbij.
Inhoud
Te horen
karnaval.mp3
(4.56 MB)